„Coś do ukrycia” to powieść Dominique Barberis nagrodzona jedną z pięciu głównych nagród literackich we Francji – Prix des Deux Magots, a wydana w tym roku nakładem Wydawnictwa Muza.
W starej rezydencji na obrzeżach miasteczka N. zostaje zamordowana kobieta, ostatnia potomkini rodziny , której barwne losy z wielkim zainteresowaniem obserwowali i szeroko komentowali mieszkańcy miasteczka.
Myliłby się jednak ten, kto myślałby, że na stronach książki odnajdzie typowe dla kryminałów żmudne śledztwo. Powieść wszak zwykłym kryminałem nie jest. W „Coś do ukrycia” otrzymujemy doskonałą książkę psychologiczną z tłem kryminalnym. Znajdujemy w niej fantastycznie zarysowane postaci – Helene oraz pracownika miejscowego muzeum, któremu, jak i większości innym miejscowym chłopcom, piękna Helene zawracała w głowach , spędzając w dzieciństwie i młodości wszystkie wakacje.
Tytułowe „Coś do ukrycia” to nie tylko tajemnica morderstwa kobiety, która powraca w rodzinne strony tylko na jedną noc, podczas której traci życie.
To również tajemnica samej bohaterki – kobiety pięknej, eleganckiej, ale również dziwnej, nieodgadnionej, budzącej skrajne emocje – od uwielbienia po rozdrażnienie.
To także tajemnice jej rodzinnego domu i samej rodziny – starej kobiety, którą nazywała „ciocią” i którą zawsze sama, spędzała tyle czasu. Ojca, który podobno był konsulem lub ambasadorem i pracował w Afryce. Tym bardziej te kwestie pozostają tajemnicze, gdyż wszystkim plotkom i pogłoskom kobieta pozwalała trwać, nigdy niczego nie dementując.
Powieść czyta się z zainteresowaniem. Piękny literacki, miejscami wręcz malarski w opisach język książki – pozwala się nią delektować strona po stronie sprawiając, że czytający czuje na własnej skórze, jakby towarzyszył głównym bohaterom.
Na uwagę zasługuje okładka – autorstwa Anny Pol – przedstawiająca rozmytą fotografię starego domu z okiennicami, pokrytego z jednej strony bluszczem, sprawiającego wrażenie, że ma coś do ukrycia…
W starej rezydencji na obrzeżach miasteczka N. zostaje zamordowana kobieta, ostatnia potomkini rodziny , której barwne losy z wielkim zainteresowaniem obserwowali i szeroko komentowali mieszkańcy miasteczka.
Myliłby się jednak ten, kto myślałby, że na stronach książki odnajdzie typowe dla kryminałów żmudne śledztwo. Powieść wszak zwykłym kryminałem nie jest. W „Coś do ukrycia” otrzymujemy doskonałą książkę psychologiczną z tłem kryminalnym. Znajdujemy w niej fantastycznie zarysowane postaci – Helene oraz pracownika miejscowego muzeum, któremu, jak i większości innym miejscowym chłopcom, piękna Helene zawracała w głowach , spędzając w dzieciństwie i młodości wszystkie wakacje.
Tytułowe „Coś do ukrycia” to nie tylko tajemnica morderstwa kobiety, która powraca w rodzinne strony tylko na jedną noc, podczas której traci życie.
To również tajemnica samej bohaterki – kobiety pięknej, eleganckiej, ale również dziwnej, nieodgadnionej, budzącej skrajne emocje – od uwielbienia po rozdrażnienie.
To także tajemnice jej rodzinnego domu i samej rodziny – starej kobiety, którą nazywała „ciocią” i którą zawsze sama, spędzała tyle czasu. Ojca, który podobno był konsulem lub ambasadorem i pracował w Afryce. Tym bardziej te kwestie pozostają tajemnicze, gdyż wszystkim plotkom i pogłoskom kobieta pozwalała trwać, nigdy niczego nie dementując.
Powieść czyta się z zainteresowaniem. Piękny literacki, miejscami wręcz malarski w opisach język książki – pozwala się nią delektować strona po stronie sprawiając, że czytający czuje na własnej skórze, jakby towarzyszył głównym bohaterom.
Na uwagę zasługuje okładka – autorstwa Anny Pol – przedstawiająca rozmytą fotografię starego domu z okiennicami, pokrytego z jednej strony bluszczem, sprawiającego wrażenie, że ma coś do ukrycia…
Autor: Dominique Barberis
Tytuł:Coś do ukrycia
Tytuł oryginału: Quelque chose à cacher
Język oryginału: francuski
Przekład: J. Polachowska
Liczba stron: 119
Rok wydania: 2010
Oprawa: miękka
Wydawca: Wydawnictwo MUZA S.A., Miejsce wydania: Warszawa
Tytuł:Coś do ukrycia
Tytuł oryginału: Quelque chose à cacher
Język oryginału: francuski
Przekład: J. Polachowska
Liczba stron: 119
Rok wydania: 2010
Oprawa: miękka
Wydawca: Wydawnictwo MUZA S.A., Miejsce wydania: Warszawa
1 komentarze:
to może być interesujące, znaczy ta kobieta.. spacer_biedronki
Prześlij komentarz